Göçün Nedeni İşsizlik ve Eğitim
Göçün Nedeni İşsizlik ve Eğitim
Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü’nden üç öğretim elemanının geçtiğimiz yıl yaptığı araştırma çalışması, Yalvaç köylerinde yaşanan büyük oranlı göç hareketleriyle ilgili çarpıcı sonuçlar ortaya koyuyor.
SDÜ’den öğretim elemanları Hacer Çelik Ateş, Deniz Sarıca ve Kaan Erçelebi’nin “Isparta İli Yalvaç İlçesi’nin Sosyo-Demografik Yapısı” konulu çalışması, Yalvaç’a bağlı Yağcılar, Hisarardı ve İleği köylerinde yapılan anket ve bire bir görüşmeye dayandırıldı.
Araştırma sonucuna göre, göç oranının yüksek olduğu köylerimizde yaşanan en önemli sorunun eğitim ve işsizlik olduğu ortaya koyuldu.
Amacının, Akdeniz Bölgesi’nde yer alan ve ilçemize bağlı Yağcılar, İleği ve Hisarardı köylerinin sosyo-demografik yapılarını ele alarak bölgenin sosyal ve ekonomik yapısına ilişkin bilgiler sunmak olduğu belirtilen çalışmanın içeriğinde köylerin demografik yapısına, bireylerin ikametgâh, sosyal ve ev hayatına ilişkin bilgilerine ve köylerin temel sorunlarına değinildi. Çalışmanın materyalini Yağcılar, İleği ve Hisarardı köylerinde bulunan 70 haneden anket yöntemi ile toplanan veriler oluşturdu.
ÇALIŞMA VE KÖY HAYATI
Araştırmanın, “Çalışma ve Köy Hayatı” başlıklı bölümünde, elde edilen bulgulara göre, çalışma ve köy hayatı incelendiğinde, katılımcıların % 42,8’inin tarımsal bir uğraşa sahip olduğu ve % 70’inin ek geliri bulunmadığı tespit edildi.
Ankete katılan bireylerin %14,2’ si tarımda geleceğini iyi gördüğünü, % 28,6’sı ise kötü gördüğünü belirtti. % 57,2’lik büyük bir kesim ise bu konuda herhangi bir fikre sahip olmadığını belirtti.
EN BÜYÜK SORUN EĞİTİM
Katılımcılar köylerindeki en büyük sorunlarının eğitim (% 42) ve işsizlik (% 20,3) olduğu görüşünü paylaşırken, bunları ulaşım sorunu (%17.4) takip etti.
Tarımdaki en önemli sorunlar ise sırasıyla maliyet (%40), ilaçlama (%24.2) ve sulama (%10) olarak görülmekte.
Araştırmanın sonuç bölümünde, çalışmada elde edilen verilen şu şekilde özetlendi:
“Bu çalışmada benzer amaçlar doğrultusunda, Akdeniz Bölgesi’nde yer alan Isparta ilinin Yalvaç’a bağlı Yağcılar, İleği ve Hisarardı köylerinin sosyo-demografik yapıları incelenerek bölgenin sosyal, demografik ve ekonomik yapısı tahlil edilmeye çalışılmıştır.
Köylerdeki hane sayısı, nüfus ile orantılı olarak Yağcılar’da 327, Hisarardı’da 320 ve İleği’de 50’dir. Çalışmada kullanılan veriler seçili üç köyde bulunan 70 haneden anket yöntemi ile toplanmıştır. Toplam 58 erkek ve 12 kadın bireyle yapılan çalışmanın içeriğinde köylerin demografik yapısı, bireylerin ikametgâh bilgileri, sosyal ve ev hayatına ilişkin bilgiler ve köylerin temel sorunları yer almaktadır.
Anket sonuçlarından elde edilen bilgiler ışığında, yaş grubu dağılımına göre katılımcıların en fazla 22-30 yaş grubunun içerisinde yer aldığı görülmektedir. Bu da bize çalışmanın yapıldığı bölgenin nüfusunun genç nüfus olarak kabul edilebileceğini göstermektedir.
Çoğunluğu evli ve lise mezunu olan bireylerin meslek dağılımlarında ilk sırayı çiftçilik sonrasında ise işçilik almaktadır. Gelir düzeyleri 800-1500 TL arasında olan katılımcıların sayısı da oldukça fazladır. 2250 TL’den fazla kazanan bireylerin sayısı ise sadece 15’dir. SSK ve Bağ-Kur’a kayıtlı birey oranı da %85’i bulmaktadır.
Diğer yandan köyün en önemli sorunu olarak eğitim ve işsizlik görülmektedir. Oldukça genç nüfus olmasına karşın bu kişilerin gelir seviyeleri düşüktür. Gerek gelir düşüklüğü ve gerek- se işsizlik genç kişileri göçe zorlamaktadır.
BAŞKA SORUNLAR DA DOĞURACAK
Genç nüfusun göç etmesi ise ana geçim kaynağı olan tarımsal üretimde yaşlıların kalması anlamına gelir ki bu durum da daha başka sorunlar doğuracaktır.
Bu bilgiler bölgede göçün önlenmesi ve bölgenin kalkınması için ekonomik olarak gelir artırıcı önlemlerin alınmasını ve eğitim olanaklarının artırılması gerektiğini göstermektedir.
Bunun için özellikle istihdamın artırılmasına yönelik olarak Milli Eğitim Bakanlığı tarafından mesleki eğitimlerin bölgede açılması hem işsizlik sorununu hem de gelir seviyesini artıracak ve göçü bir derece önleyebilecektir.
Araştırma bulgularına göre, çalışma alanında yaş grupları ve eğitim durumları ile gelir düzeyleri arasındaki ilişkiye bakıldığında istatistiksel olarak bir farklılık görülmezken, cinsiyet ile gelir düzeyleri arasında anlamlı farklılık görülmüştür. Buradan erkek bireylerin kadın bireylere nazaran daha yüksek gelir düzeyine sahip oldukları sonucu ortaya çıkmıştır. Özellikle kadınların istihdamına yönelik önlemler alınmalıdır. Kadınlara yönelik olarak gelir getirici faaliyetlere yönlendirecek finansal kolaylıklar sağlanmalıdır.
Yaş, cinsiyet ve meslek arasındaki ilişkiye bakıldığında ise işçilerin tamamına yakınının 22-30 yaş grubunda yer aldığı, çiftçilerin ise genellikle 31-40 yaş aralığında ve erkek olduğu görülmüştür. Bu bilgi yeni neslin tarımdan geçimini sağlayamadığı ve işçiliğe yöneldiğini göstermektedir. Ayrıca yaş, cinsiyet ve medeni durum arasındaki ilişki ele alındığında, 22-30 yaş grubundaki kadın bireylerin genellikle bekâr oldukları belirlenmiştir.”
