Bir Cuma Güzellemesi

Geçen hafta Cuma namazı için Gülistan Mezarlığındaki camiye gittim. Bir cenaze defni için. Öylesine yoğun bir cemaat vardı ki, herkes birbirinin omzundan yol açarak ön saflarda yer bulmaya çalışıyor ya da yanlarında yer açmaları için hafif dokunmalarla uyarılarda bulunuyor ve yerleşiyordu.
Ne var bunda demeyin; normal hayatta, çarşıda-pazarda sıkıysa yapın bunu! Kavga çıkar, sonunu bilemem.

Neyse Cuma namazı bitti, musalla taşının etrafı dolmaya başladı. Şöyle bir göz gezdirdim de; bütünüyle ayrı siyasi görüşlerden insanımız bir arada. Hem selamlaşıyorlar, hem de birbirlerine başsağlığı diliyorlar.
Yine diyeceksiniz, ne var bunda diye, demeyin; çünkü bu insanlar normal hayatta birbirlerine selam bile vermiyorlar. Sırf siyasi partileri ayrı diye!

Allah’a bir kez daha hamd ettim. Cuma için. Meftaya bir kez daha dua ettim, bu kadar insanı bir araya getirip-muhabbete sebep olduğu için.
Keşke artık günlük yaşantımızda da aramızdaki nifakları-ayrılıkları sonlandırabilsek! Ne güzel olurdu.