Durmuş Gülümseyerek Bakıyor!

Aralık soğuk… ayaz içimize işliyor… Durmuş’un da içine işliyor kuşkusuz… Durmuş görevde… ölümüne sevdiği vatanı için nöbette… Kadere bak! Durmuş yine ölümüne sevdiği Beşiktaş’ının maçında görevli…

Aralık soğuk… ayaz içimize işliyor… Durmuş’un da içine işliyor kuşkusuz… Aralık ayazının ortasında bir gürültü kopuyor… kulakları sağır eden bir gürültü… sonra Durmuş 21 yaşında kalıyor… Berkay 19, Tunç 29, Velat 24… Yurdun dört bir yanına acılar düşüyor sonra…

Durmuş’un o gülümseyen fotoğrafı kalıyor geriye… 21 yıllık yaşamının sonunda o fotoğrafla mesaj veriyor Durmuş Öcal…

Durmuş o kahpe pusuyu kuranlara gülümseyerek bakıyor; “Siz” diyor, “Siz biter mi sandınız bu topraklarda Durmuşlar… Biter mi sandınız vatanına canını seve seve verecek yiğitler… Bakın 15 Temmuz Cumhuriyet ve Demokrasi Meydanı’na sayın bakalım kaç tane daha Durmuş var… Diyarbakır’daki, Adana’daki meydanlara bakın kaç tane Berkay var, Tunç var, Velat var…”

Durmuş o kahpe pusuyu kuranlara gülümseyerek bakıyor; “Sayamadınız değil mi? Sayamazsınız. Sayamayacaksınız. Durmuşları teröre telim edemeyeceksiniz. Büyük milletimizi dize getiremeyecek Avrupa patentli bombalarınız. Dizayn edemeyeceksiniz Türkiye’yi”



Durmuş’un o gülümseyen fotoğrafı 15 Temmuz Cumhuriyet ve Demokrasi Meydanı’ndaki binlerce Ispartalıya da bir mesaj veriyor… “Siz” diyor, “Siz, dik duracaksınız… Gözyaşlarınızı silin; bakışlarınız yere düşmesin, yüreğinizi soğutmayın… Ben ay yıldızlı Türk bayrağını sizlere teslim ettim… Şimdi sıra sizde; nöbeti size bıraktım. Anneme, babama, kardeşlerime binlerce Durmuş bırakarak gidiyorum. Mensubu olmaktan gurur duyduğum polis teşkilatına binlerce Durmuş bırakarak gidiyorum. Silin gözyaşlarınızı ve daha da yukarıya yükseltin ay yıldızlı Türk Bayrağımızı…”
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in Acıyı Bal Eyledik şiiriyle noktalayalım yazımızı;

“kanadık toprak olduk
çekildik bayrak olduk
döküldük yaprak olduk
geldik bugüne

ekmeği bol eyledik
acıyı bal eyledik
sıratı yol eyledik
geldik bugüne

ekilir ekin geliriz
ezilir un geliriz
bir gider bin geliriz
beni vurmak kurtuluş mu

kör olsanı demiyorum
kör olma da
gör beni”